Złoto daleko i blisko
Kluczowe znaczenie w finale siatkarskich gigantów - Polski i Francji - będzie miała siła mentalna.
Bardzo długo - 48 lat - czekaliśmy, by polscy siatkarze znów awansowali do finału i zagrali o złoty medal igrzysk olimpijskich. W Montrealu w 1976 roku ograli ZSRR, tym razem na ich drodze stanie obrońca tytułu Francja, która na poprzednim turnieju zatrzymała biało-czerwonych w ćwierćfinale. Nadarza się więc doskonała okazja, by zrewanżować się za tamtą porażkę 2:3. Upragnione złoto jest blisko, niemal na wyciągnięcie ręki, ale jednocześnie daleko, bo przecież rywale myślą o tym samym. Zapowiada się niebywałe widowisko, bowiem w obu zespołach jest wielu artystów w swoim fachu.
W jakiej konfiguracji?
Nie należy się spodziewać żadnego komunikatu siatkarskiego związku o zdrowiu naszych dwóch ważnych ogniw: rozgrywającego Marcina Janusza oraz libero Pawła Zatorskiego. Ten drugi uchylił rąbka tajemnicy w mediach społecznościowych, informując, że wszystko wraca do normy. Ale nawet drobny uraz barku może sprawić poważny problem i szkoleniowcy, na wszelki wypadek, przygotowują wariant zastępczy.
- Potrzebujemy sześciu zawodników na boisku i będziemy ich na pewno mieli – powiedział w jednym z wywiadów trener Nikola Grbić. - Będziemy walczyć o zwycięstwo. Nikt nie wygra sam meczu, potrzebna jest drużyna. W meczu z USA w niesłychanie trudnym momencie pokazaliśmy, że potrafimy walczyć do końca.
Gdy kontuzji pleców doznał Janusz, na boisku pojawił się Grzegorz Łomacz. Grał rewelacyjnie i sprawił poważne problemy Amerykanom. Ale jeśli Grbić będzie miał wybór, pewnie postawi na Janusza, któremu zaufał z chwilą objęcia sterów reprezentacji. Niemniej Łomacz, dla którego to chyba ostatni turniej tej rangi, wysłał sygnał, że można na niego liczyć.
Nieco gorzej ma się sprawa libero. Regulamin olimpijski nie przewiduje drużyn 14-osobowych, a w niej dwóch libero. Zatorskiego może zastąpić Kamil Semeniuk lub Aleksander Śliwka. Miejmy jednak nadzieję, że do takiej sytuacji nie dojdzie.
Gen zwycięzcy
- To było nasze największe zwycięstwo drużyny odkąd jestem trenerem – podkreślił Nikola Grbić po spotkaniu z USA.
Nie mamy nic przeciwko temu, by te słowa powtórzył po potyczce z Francją. Nasza drużyna w drugiej fazie turnieju jest mocno odmieniona mentalnie. W meczach ze Słowenią oraz USA od tej strony pokazała się wyśmienicie. Grbić jako siatkarz i jako trener ma gen zwycięzcy. On wszczepił go swoim podopiecznym i pod tym względem możemy być spokojni. Wszyscy obserwatorzy półfinału Polska - USA byli pod wrażeniem kierowaniem zespołu przez Grbicia. Jego spokój i opanowanie udzielił się zawodnikom.
Po raz drugi
Dla siatkarzy Francji drugi z rzędu awans do finału IO jest wielkim wydarzeniem. Ale w trakcie tego turnieju nie brakowało im trudnych momentów. W inauguracyjnym meczu wygrali z Serbią po tie-breaku, potem pokonali Kanadę 3:0, a następnie przegrali po tie-breaku ze Słowenią, choć prowadzili 2:0. W ćwierćfinale przegrywali z Niemcami 0:2, ale po raz kolejny wygrali 3:2. Tylko w półfinale wygrana przyszła im nieco łatwiej, bo pokonali Włochów 3:0. Jednak nie była to jednostronna potyczka.
Co zatem przesądzi o zwycięstwie bądź porażce w meczu finałowym? Sądząc po wcześniejszych meczach obu drużyn, będzie to zapewne siła mentalna.
(sow)
POLSKA (1. w rankingu FIVB)
- Liczba startów w IO: 10
- Miejsca w IO: Meksyk 1968 – 5. miejsce, Monachium 1972 – 9., Montreal 1976 – 1.; Moskwa 1980 – 4., Los Angeles 1984 – bojkot, Atlanta 1996 – 11., Ateny 2004 – 5., Pekin 2008 – 5., Londyn 2012 – 5., Rio de Janeiro 2016 – 5., Tokio 2020 – 5.
- Największe sukcesy: 3xzłoty medal MŚ (Meksyk'1974, Polska'2014, Włochy/Bułgaria'2018), 2xsrebro MŚ (Japonia'2006 i Polska'2022), 2xzłoty medal ME (2009 i 2023).
REPREZENTACJA
Nr na koszulce data ur. wzrost/waga klub
ROZGRYWAJĄCY
12. Grzegorz ŁOMACZ 1.10.1987 187/81 Skra Bełchatów
19. Marcin JANUSZ 31.07.1994 191/81 ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
PRZYJMUJĄCY
9. Wilfredo LEON 31.07.1993 201/96 Bogdanka LUK Lublin
11. Aleksander ŚLIWKA 24.05.1995 196/83 Suntory Sunbirds Osaka (Japonia)
16. Kamil SEMENIUK 16.07.1996 194/85 Sir Susa Vim Perugia (Włochy)
21. Tomasz FORNAL 31.08.1997 200/92 Jastrzębski Węgiel
ATAKUJĄCY
5. Łukasz KACZMAREK 29.06.1994 204/99 Jastrzębski Węgiel
6. Bartosz KUREK 29.08.1988 206/104 ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
ŚRODKOWI
15. Jakub KOCHANOWSKI 16.07.1997 199/92 PGE Projekt Warszawa
20. Mateusz BIENIEK 5.04.1994 210/105 Aluron CMC Warta Zawiercie
99. Norbert HUBER 14.08.1998 207/91 Jastrzębski Węgiel
LIBERO
17. Paweł ZATORSKI 20.06.1990 184/73 Asseco Resovia
Rezerwowy atakujący
30. Bartłomiej BOŁĄDŹ 28.09.1994 204/97 PGE Projekt Warszawa
Trener Nikola GRBIĆ 6.09.1973
FRANCJA (2. w rankingu)
- Liczba startów w IO: 5.
- Miejsca w IO: Seul 1988 – 8. miejsce, Barcelona 1992 -11., Ateny 2004 – 9, Rio de Janeiro – 9., Tokio 2020 – 1.
- Największe sukcesy: brąz MŚ (Argentyna 2002); złoto ME (Bułgaria/Włochy 2015), 4xsrebro (Włochy 1948, Belgia 1987, Niemcy 2003, Turcja 2009), 2xbrąz (Francja 1951, Holandia 1985).
ROZGRYWAJĄCY
6. Benjamin TONIUTTI 30.10.1989 183/75 Jastrzębski Węgiel
11. Antoine BRIZARD 25.05.1994 194/96 Gas Sales Bluenergy Piacenza
PRZYJMUJĄCY
7. Kevin TILLIE 2.11.1990 198/101 PGE Projekt Warszawa
9. Earvin N'GAPETH 12.02.1991 194/94 Halkbank Ankara
17. Trevor CLEVENOT 28.06.1994 199/89 Ziraat Bankkart Ankara
19. Yacine LOUATI 4.03.1992 197/92 Cisterna Volley
ATAKUJĄCY
4. Jean PATRY 27.12.1996 207/100 Galatasaray HDI Sigorta Stambuł
21. Theo FAURE 12.10.1999 196/93 Cisterna Volley
ŚRODKOWI
1. Barthelemy CHINENYEZE 28.02.1998 204/89 Cucine Lube Civitanova
14. Nicolas LE GOFF 15.02.1992 206/115 Montpellie UC
25. Quentin JOUFFROY 7.05.1993 203/90 Ślepsk Malow Suwałki
LIBERO
2. Jenia GREBENNIKOV 13.08.1990 188/85 Galatasaray HDI Sigorta Stambuł
Rezerwowy (przyjmujący)
23. Timothee CARLE 30.11.1995 195/83 Jastrzębski Węgiel
Trener Andrea GIANI 22.04.1970 r.