Niewiele czasu

GÓRNIK ZABRZE

Za trenerskiej kadencji Marcina Brosza (5 lat) i Jana Urbana (niecałe 4 lata z przerwą) zespół walczył o miejsce w górnej połowie tabeli. Raz w przypadku trenera Brosza zabrzanie zagrali nawet w kwalifikacjach do europejskich pucharów (lato 2018). W zeszłym roku była z kolei okazja na podium, pierwsze od 1994 roku, skończyło się jednak na pozycji nr 6.

Teraz w drużynie 14-krotnego mistrza Polski (ostatni tytuł w 1988 r.) doszło do prawdziwej rewolucji. Można napisać, że to nic nowego, bo z rewolucją w Zabrzu w ostatnich latach mamy do czynienia co roku, nierzadko nawet co pół roku. Teraz wymieniono połowę kadry, do tego jest nowy trener Michal Gasparik, który w ostatnich pięciu latach z sukcesami pracował ze Spartakiem Trnava, z którym trzykrotnie wywalczył krajowy puchar i pięć razy kończył ligę na trzecim miejscu. Gdyby podobnie było teraz w Górniku, wszyscy młodego szkoleniowca zza południowej granicy nosiliby na rękach.

Łatwo nie będzie. Nie da się w ciągu kilku tygodni zbudować zespołu, w którym jest 11 nowych graczy. Doświadczył tego Jan Urban. Po rewolucjach przygotowanych mu przez działaczy, potrzebował kilku miesięcy, żeby maszyna ruszyła, pojawiły się wyniki, a gra była przyjemna dla oka. Jak będzie w przypadku 43-letniego Gasparika? Czasu nie ma wiele, bo wszyscy są niecierpliwi i chcą konkretnego rezultatu na już. Pracuje przecież w Górniku, w którym w końcu kibice mają do do dyspozycji czwartą trybunę i na stadion im. Ernesta Pohla może wejść prawie 30 tysięcy. Czymś fanów trzeba przyciągnąć. Najlepiej dobrą grą, wynikami i indywidualnościami. Czy takie w Górniku są?

Wciąż trwa proces prywatyzacji klubu i zbliżającego się szybkimi krokami przejęcia Górnika przez Lukasa Podolskiego. Oby okazał się równie sprawny w gabinetach i poza murawą, jak był przez lata na boisku!

Michał Zichlarz

BRAMKARZE

OBROŃCY

POMOCNICY

NAPASTNICY