Górnik w remoncie

Remis w Białymstoku zawdzięczamy sporej dozie szczęścia, ale trzeba przyznać, że sztab oraz zawodnicy temu szczęściu chcieli pomóc. Najpierw bramka po stałym fragmencie gry, a po fatalnej pierwszej połowie nareszcie doczekaliśmy się szybkiej i radykalnej reakcji ze zmianami i sytuacja na boisku była już inna. Sporo jeszcze jest niedociągnięć, ale są już widoczne postępy w wielu elementach piłkarskiego rzemiosła. Górnik pierwszy raz od dawna wybiegał mecz i to przy Jagiellonii, która jak na ekstraklasę wysoko zawiesiła poprzeczkę. Jaga wybiegała 124,49 km przy 127 sprintach, a Górnik odpowiedział 121,65 km i 125 sprintami. Niebo a ziemia w porównaniu z tym, co prezentowała drużyna Urbana, szczególnie na wiosnę. Do tego doszedł wreszcie gol ze stałego fragmentu gry i widzimy w końcu jakiś pomysł na granie ze stojącej piłki. To pokazuje, że nowy i nieopierzony sztab dostrzegł główne problemy trapiące drużynę i znalazł pewne rozwiązania. 

Z przecieków medialnych wynika, że zarząd chce premiować walkę o każde miejsce w tabeli i należy życzyć, aby zawodnicy te premie mogli pobrać po zakończeniu sezonu. Poza prywatyzacją wielkie emocje budzić będzie to, kto zostanie trenerem Górnika od nowego sezonu. Cieszą jasne deklaracje płynące z klubu, że musi być to szkoleniowiec, którego wizja pokrywa się z tym, jak tę grę widzi zarząd. Z tego powodu był duży problem z Urbanem, bo nie można nie ulec wrażeniu, że ten miał inną koncepcję i świadczy o tym choćby to, że bardzo wolno wprowadzał nowych zawodników do wyjściowej jedenastki. Inne też chyba były cele i na to poważny klub nie powinien sobie pozwalać. Dobrze by było, gdyby Górnika prowadził ktoś, kto chce grać nowoczesną, intensywną piłkę wykorzystującą potencjał naszych piłkarzy. Tym bardziej że w ataku będzie miał do dyspozycji dwóch ciekawych zawodników z liczbami, ale też o zróżnicowanym profilu, co pozwoli być bardziej elastycznym w ciągu całego sezonu. Dobrze to wygląda, tylko trzeba jeszcze trochę cierpliwości.